top of page
Foto van schrijverNancy Stammeleer

Over Nancy

Bijgewerkt op: 4 aug. 2022


Pad van rouw, pad van heling

Toen ik veertig werd, ging ik voor de 3e keer door een traumatische relatiebreuk. Een sleutelmoment in mijn leven. Elke cel in mijn lichaam wilde plots zwanger worden en ik besefte met een klap dat dit met mijn toenmalige partner niet zou gebeuren. In diezelfde periode wist ik dat middenin mijn baarmoeder uiteindelijk een goedaardig myoom zat. Mijn bekken & buik waar ik jarenlang een liefde & haat verhouding mee had, zat verstopt onder een rollercoaster van elkaar opeenvolgende job opportuniteiten, opleidingen en relaties, en schreeuwde om aandacht.


Eindelijk was ik klaar om te luisteren naar wat het te vertellen had. Een intens proces volgde. Ik ging voor de 3e keer bij mijn ouders wonen, gooide opnieuw mijn voedingspatroon om. Ik had in de voorbije jaren de opleiding 'transpersoonlijk energie coach' gevolgd en dat bracht mij veel ondersteuning tijdens mijn healing reis. Ik liet me intussen door verschillende holistische heelmeesters behandelen. Bakken oud verdriet kwamen vrij. Ik werd geconfronteerd met de pijnlijke, in mijn lichaam opgeslagen herinneringen uit mijn jeugd. Een jeugd die ik als introvert, dromerig kind had doorgebracht in de natuur en bij de dieren op de hoeve van mijn grootouders. Een jeugd waarin ik vele jaren gepest werd als kind. In de schaduw van dat verhaal had zich jarenlang grensoverschrijdend gedrag afgespeeld. Pas in mijn studententijd, toen ik alle remmen losgooide in een poging mijn verloren kindertijd in te halen, heb ik deze hartverscheurende verborgen geschiedenis met mijn ouders kunnen delen.



Een verhaal van generaties


Op mijn zoektocht naar heling, ontdekte ik dat niet alleen ikzelf, maar ook de vrouwen die mij generationeel voorgingen, diepe kwetsuren hadden opgelopen in hun seksuele en relationele leven. De impact daarvan was ook in mijn eigen leven op vele lagen voelbaar. De innerlijke reis die ik de voorbije jaren ben aangegaan, zie ik als een geschenk aan zowel mezelf als aan mijn voormoeders. Door steeds opnieuw 'ja’ te zeggen aan een nieuwe laag van heling, kon ik mijn én hun pijn, schaamte en schuld naar buiten dansen en eindelijk rouwen om wat is geweest. Onder de vele pijnlagen vond ik mijn kracht, onschuld en diepe zintuiglijke verbondenheid met de natuur terug.


Maar het trauma van mijn kindertijd en de vele jaren van vluchten voor de pijn in mijn lichaam hadden fysiek hun sporen achtergelaten. Het genezingsproces dat ik was aangegaan, hield het myoom in mijn baarmoeder weliswaar stabiel, maar verdwijnen deed het niet. Bovendien werden mijn menstruaties steeds heftiger en raakte ik stilaan uitgeput.



Zachtheid, overgave en luisteren

Toen ik in 2016 mijn zielenpartner ontmoette, betekende dit de start van een hevige hormonale transformatie. Op twaalf weken tijd groeide het myoom in mijn schoot tot grote proportie. Drie maanden later kreeg ik te horen dat ik ook cystes op mijn eierstokken had. Dankzij de vruchten van mijn eigen innerlijke werk en de liefde van mijn man kon ik diep in overgave gaan en mijn lichaam eindelijk de rust gunnen waar het al een leven lang naar verlangde. Ik ben mijn heling met iedere cel van mijn lichaam aangegaan, met steun uit zowel deze wereld als vanuit het ongeziene veld. Alle tools die ik al in mijn leven had verzameld, zette ik in. Ik kookte medicinaal, creërde ziele-tekeningen, maakte krachtjuwelen en bewerkte textiel. Ik nam deel aan ceremonies, maakte een deken om me in te koesteren en leerde mezelf dagelijks energetisch schoonmaken. Maar vooral: ik leerde eindelijk diep te luisteren naar wat zich in mijn bekken aanbood om geheeld te worden. Het bracht me ontelbare geschenken. Achter de duistere pijnplek die zich in mijn baarmoeder had gevormd, zag ik sterrenstof. Het twinkelde met een eigen licht, een eigen taal. Die plek van licht werd mijn gids en dat is ze vandaag nog altijd.


Afscheid van mijn gezegende baarmoeder


Om zwaardere fysieke problemen te vermijden, besloot ik uiteindelijk om mijn baarmoeder, eierstokken en eileiders te laten verwijderen. Zes maanden lang heb ik me op die operatie voorbereid met alle warmte en steun die ik kon ontvangen. Dankzij een krachtige rituele baarmoeder zegening kon ik in overgave de ingreep aangaan, diep verbonden met mijn eigen vrouwelijkheid. Ondanks die zorgvuldige voorbereiding, waren de gevolgen van de operatie onvoorzien heftig en brachten ze nieuwe trauma’s met zich mee. De genezing van het litteken werd bemoeilijkt door een foute inschatting en bovendien bevond ik me door een kunstmatig ingetreden menopauze plots in een onherkenbaar lichaam dat in totale chaos verkeerde. De impact op mijn seksualiteit en intimiteitsbeleving was groot. Al die tijd bleef mijn man een onwankelbare rots van zachtheid. De lange zoektocht naar deskundige, holistische ondersteuning liepen we samen. Wie kon me met de nodige deskundigheid en zachtheid begeleiden? Via zelfonderzoek leerde ik tijdens mijn revalidatie en rouwperiode de kracht kennen van oude rituelen en van de Tao van de vrouw, oefeningen om de bekkenbodemspieren en de psoas-spier aan te sterken. De opleiding systemisch werk via het lichaam bracht mij de nodige tools om dit verhaal te helen op de laag van de ziel. Het hielp me om terug in mijn getraumatiseerde bekken te kunnen zakken en te ontspannen en om de emoties die daarbij vrijkwamen te kunnen doorleven en helen. Ik vond een bekwame menopauze consulente en besloot om mijn lichaam verder te ondersteunen met manuele therapie, bio-identieke hormonen, en biopunctuur. Een keuze wat mij de eerste herstel periode geeft ondersteunt.



De altijd aanwezige moeder


Op mijn pad van heling ontdekte ik dat mijn vrouwelijkheid en innerlijke schoonheid niet afhankelijk zijn van het hebben van een fysieke baarmoeder, eileiders en eierstokken. Ik ontdekte de vrouw, de heler en de gids in mij. En ik vond mijn ziele-taak. In januari 2018, jaren nadat ik mijn eigen weg naar binnen aanvatte, zette ik voor de 2e keer een nieuwe zaak - mijn thuispraktijk - in de wereld. Möterjord, de naam van een Zweeds lentelied dat aan het einde van de winter Moeder Aarde aanroept.

“Waar was je toch al die tijd?”, klinkt het in dit lied. “Hier”, antwoordt de moeder. “Ik was er al die tijd.” Aan die alomtegenwoordige aanwezigheid van de Grote Moeder wil ik vrouwen herinneren. Ze is overal. En ze is in jou. In mijn praktijk help ik je om je haar te herinneren, bevrijden en omarmen. Onder zachte en deskundige begeleiding. In en met de natuur. Welkom, met alles wat je bent.

You carry mother earth with in you”

Hartegroet, Nancy

Om tot Möterjord te komen, volgde ik een hele weg van opleidingen. Bekijk hier mijn opleidingspad.
















40 weergaven0 opmerkingen

Recente blogposts

Alles weergeven

Comentários


bottom of page